Σελίδα υπό κατασκευή...Υπομονή! Άλλωστε όπως γράφει και η εικόνα "Τα όμορφα πράγματα γίνονται με πολλή αγάπη και με υπομονή!"
Γιατί να μάθω γραμματική;
Μπορεί να αναρωτιέσαι, αφού έμαθες τόσες λέξεις, γιατί να μπεις στον κόπο να μελετήσεις και τη γραμματική.
Ας υποθέσουμε ότι με κάποιο μαγικό τρόπο μπορούσα να εγκαταστήσω στον εγκέφαλό σου ολόκληρο το Γαλλοελληνικό και Ελληνογαλλικό λεξικό. Σ'αυτήν την περίπτωση, θα ήξερες όλες τις λέξεις από τα γαλλικά στα ελληνικά και το αντίστροφο, έτσι δεν είναι; Αν όμως, μετά από αυτό, σου ζητούσα να μου πεις στα γαλλικά την προηγούμενη πρόταση (αυτή που ξεκινάει με το "Σ'αυτήν την περίπτωση..."), νομίζεις ότι θα τα κατάφερνες; Δυστυχώς, όχι. Μπορείς να το δοκιμάσεις αν θέλεις, ανοίγοντας ένα οποιοδήποτε ξενόγλωσσο λεξικό. Το πολύ-πολύ να έφτιαχνες μία ασύντακτη και ακαταλαβίστικη πρόταση, σαν αυτές που βγάζει το google translate.
Η γραμματική και το συντακτικό λοιπόν, είναι απαραίτητα όταν μαθαίνουμε μία ξένη γλώσσα για να μπορούμε να εκφραζόμαστε σωστά στον προφορικό και στο γραπτό λόγο, αλλά και για να καταλαβαίνουμε όσα διαβάζουμε και όσα ακούμε στην ξένη γλώσσα. Δυστυχώς...
Σου έχω και καλά νέα όμως! Η γαλλική γραμματική είναι μια σχετικά εύκολη γραμματική. Για παράδειγμα, είναι απείρως πιο εύκολη από τη γραμματική πολλών άλλων γλωσσών, όπως της γερμανικής ή της ελληνικής, ας πούμε. Αφού τα καταφέρνεις με τη γραμματική της ελληνικής ως τώρα, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα (γιατί νομίζεις άλλωστε ότι εμείς οι Έλληνες μαθαίνουμε τόσο εύκολα τις ξένες γλώσσες;).
Εκτός από αυτό, σου υπόσχομαι ότι αν αφιερώσεις λίγο χρόνο για να μελετήσεις αυτά που γράφω παρακάτω, δε θα έχεις κανένα απολύτως πρόβλημα. Πάμε λοιπόν, από τα βασικά.
Les articles: Τα άρθρα Όπως θα πρόσεξες ήδη, αν έχεις ρίξει μια ματιά στο λεξιλόγιο της Ε' και της ΣΤ' τάξης, πριν από κάθε λέξη υπήρχε και μία μικρότερη: le, la, l' ή les. Αυτά είναι τα οριστικά άρθρα. Είναι τα αντίστοιχα λοιπόν με τα δικά μας "ο, η, το, οι, τα". Σ'αυτό το σημείο θέλω να προσέξεις λίγο παραπάνω. Στη γαλλική γλώσσα δεν υπάρχει ουδέτερο γένος, έχουμε μόνο αρσενικό και θηλυκό.
Πριν λοιπόν, από ένα αρσενικό ουσιαστικό βάζουμε το άρθρο le, ενώ πριν από ένα θηλυκό ουσιαστικό βάζουμε το άρθρο la. Πριν από ένα ουσιαστικό στον πληθυντικό βάζουμε το άρθρο les και τέλος πριν από ένα ουσιαστικό στον ενικό που αρχίζει από φωνήεν (a, e, i, o, u, y) βάζουμε το άρθρο l'. Θα μπορούσαμε σε γενικές γραμμές, να πούμε ότι η αντιστοιχία των γαλλικών οριστικών άρθρων με τα ελληνικά είναι η εξής: le=ο la=η l'=ο/η πριν από ουσιαστικό στον ενικό που αρχίζει από φωνήεν les=οι Επειδή υποψιάζομαι ότι σ'αυτό το σημείο ίσως έχεις κάποιες απορίες ( π.χ. και με τα ουδέτερα της ελληνικής τι γίνεται; / όποιο ουσιαστικό είναι αρσενικό στα γαλλικά είναι και στα ελληνικά αρσενικό;) ας προσπαθήσουμε να τις ξεδιαλύνουμε μαζί.
Όπως γράφω και παραπάνω στα γαλλικά έχουμε μόνο δύο γένη: αρσενικό και θηλυκό. Κάποια ουσιαστικά λοιπόν είναι αρσενικά και κάποια θηλυκά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όποια είναι αρσενικά στα ελληνικά, είναι αρσενικά και στα γαλλικά. Το ίδιο ισχύει και για τα θηλυκά. Όσον αφορά τα ελληνικά ουδέτερα, στα γαλλικά μπορεί να είναι ή αρσενικά ή θηλυκά (δεν υπάρχει κανόνας).
Με δυο λόγια: Το γένος του ουσιαστικού στα γαλλικά, είναι εντελώς άσχετο με το γένος του στα ελληνικά. Μπορεί να είναι το ίδιο και στις δύο γλώσσες, μπορεί και όχι. Επειδή λοιπόν, τίποτα δε μας λέει στα σίγουρα τι γένους είναι το ουσιαστικό (παρά μόνο κάποιες καταλήξεις που θα δούμε αργότερα), πρέπει να μαθαίνουμε το κάθε ένα "πακέτο" μαζί με το άρθρο του και όχι μόνο του όπως π.χ. στα αγγλικά : horse (αγγλ.)=άλογο=le cheval (γαλλικά)/ la table= το τραπέζι/ l'avion= το αεροπλάνο
Η επόμενη απορία σου λογικά και εφόσον έχεις κατανοήσει ότι έχουμε πει μέχρι τώρα, που μπορεί να φαίνεται πολύπλοκο, αλλά δεν είναι, είναι η εξής: όταν βλέπουμε μία λέξη που αρχίζει από φωνήεν και φυσικά, το οριστικό της άρθρο είναι l' (αυτό συμβαίνει γιατί στους Γάλλους δεν αρέσει να προφέρουν πολλά φωνήεντα μαζί, γι αυτό και αφαιρούν από το le ή το la το e ή το a αντίστοιχα) πώς θα ξέρουμε αν είναι αρσενική ή θηλυκή; Πολύ σωστά σκέφτεσαι και μπράβο σου!
Σ'αυτήν την περίπτωση, το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να ρωτήσεις την καθηγήτριά σου των γαλλικών για το γένος της λέξης. Συνήθως, δίπλα σε μία τέτοια λέξη στον πίνακα θα υπάρχει και μέσα σε παρένθεση το un (ένας) ή το une (μία) που θα σε κατατοπίζει. Και πολύ σωστά σκέφτηκες και πάλι, αυτές οι δύο λέξεις είναι τα αόριστα άρθρα της γαλλικής. Ας τα βάλουμε στη σειρά λοιπόν: un= ένας une= μία des= ουπς! αυτή η λέξη δε μεταφράζεται γιατί δεν υπάρχει αντίστοιχή της στα ελληνικά, είναι ο πληθυντικός του αορίστου άρθρου (για παράδειγμα : έχω_βιβλία=j'ai des livres )
Ρίξε και μια ματιά στον παρακάτω πίνακα που τα έχει όλα μαζί, οριστικά και αόριστα.
Τα μεριστικά άρθρα: Les articles partitifs
Εκτός από τα οριστικά και τα αόριστα άρθρα που είδες ακριβώς από πάνω, στα γαλλικά υπάρχουν και τα μεριστικά άρθρα. Λέγονται μεριστικά γιατί τα χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να μιλήσουμε για το μέρος ενός συνόλου, για ένα κομμάτι του μόνο δηλαδή. Τα χρησιμοποιούμε σε δύο περιπτώσεις:
1. Όταν δε μπορούμε να μιλήσουμε για ποσότητα (επειδή υπάρχουν πράγματα που δε μετριούνται, όπως "η φαντασία", για παράδειγμα)
2. Όταν δε θέλουμε να μιλήσουμε για ποσότητα (επειδή έτσι μας αρέσει).
Ας δούμε πώς ακριβώς γίνεται αυτό στα γαλλικά με δύο παραδείγματα. 1. J'aide l'imagination= Έχω_φαντασία (που δε μετριέται ούτε σε κιλά, ούτε σε φλυτζάνια, ούτε σε μέτρα κλπ) 2. Je boisdulait= Πίνω_γάλα (και δε θέλω να σας πω πόσο ακριβώς πίνω, γιατί είστε και κουτσομπόληδες)
Βλέπεις ότι και στις δύο περιπτώσεις στη θέση των κόκκινων γραμμάτων στα ελληνικά έχουμε κενό. Αυτό σημαίνει ότι τα μεριστικά άρθραδεν υπάρχουν στα ελληνικά,στα γαλλικά όμως πρέπει να τα βάζουμε όταν δεν αναφερόμαστε στην ποσότητα.
Αφού είδαμε πότε τα χρησιμοποιούμε, ας δούμε και ποια είναι λοιπόν αυτά τα μεριστικά άρθρα.
du: μπαίνει πριν από αρσενικό ουσιαστικό στον ενικό, π.χ. Je mange du beurre= Τρώω βούτυρο (lebeurrre= το βούτυρο) de la: μπαίνει πριν από θηλυκό ουσιαστικό στον ενικό, π.χ. Je mange de la confiture= Τρώω μαρμελάδα (la confiture=η μαρμελάδα) de l': μπαίνει πριν από ουσιαστικό στον ενικό που αρχίζει από φωνήεν π.χ. Je bois de l'eau=Πίνω νερό (l'eau= το νερό) des: μπαίνει πριν από ουσιαστικό στον πληθυντικό π.χ. J'achète des fruits= Αγοράζω φρούτα (lesfruits=τα φρούτα)
Όπως καταλαβαίνεις, είναι απολύτως απαραίτητο να μαθαίνεις τα ουσιαστικά με το άρθρο τους, να ξέρεις δηλαδή το γένος τους.
Στο μπλε πίνακα θα βρεις μερικά παραδείγματα ουσιαστικών με το μεριστικό τους άρθρο.
Στην πρώτη στήλη βρίσκονται τα αρσενικά, στη μεσαία τα θηλυκά (ναι, το νερό στα γαλλικά είναι θηλυκό!) και στην τελευταία ο πληθυντικός. Τη σημασία όλων αυτών των λέξεων, αν δεν τη θυμάσαι θα τη βρεις σ'αυτό το site στην ενότητα Ε' Τάξη : Το Λεξιλόγιό μου
Προσοχή:Τα μεριστικά άρθρα εξαφανίζονται και στη θέση τους βάζουμε τοde ή τοd' (πριν από φωνήεν) όταν η πρόταση είναι αρνητική, ή όταν έχουμε ποσοτική έκφραση:
Jenemangepasde poulet=Δεντρώω κοτόπουλο Je mangebeaucoupdepoulet= Τρώωπολύκοτόπουλο Jeneboispasd'eau=Δενπίνω νερό Je boisun verred'eau= Πίνωένα ποτήρινερό
Προσπάθησε μετά να κάνεις και την άσκηση στο γκρι πλαίσιο και δείξε την στην καθηγήτριά σου. Καλή επιτυχία!
Ρήματα avoir (έχω), être (είμαι) και aller (πηγαίνω)
Φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι να ξέρεις πώς κλίνονται, και να μπορείς να χρησιμοποιείς τα ρήματα "έχω", "είμαι" και "πηγαίνω" σε οποιαδήποτε ξένη γλώσσα μαθαίνεις. Είναι από τα πιο συνηθισμένα ρήματα που χρησιμοποιούμε όταν μιλάμε ή γράφουμε. Πάμε μαζί να δούμε πώς κλίνονται:
avoirêtre aller
j'ai(εγώ έχω) je suis(εγώ είμαι) je vais(εγώ πηγαίνω) tu as(εσύ έχεις) tu es(εσύ είσαι) tu vas(εσύ πηγαίνεις) il a(αυτός έχει) il est(αυτός είναι) il va(αυτός πηγαίνει) elle a(αυτή έχει) elle est(αυτή είναι) elle va(αυτή πηγαίνει)
nous avons(εμείς έχουμε) nous sommes(εμείς είμαστε) nous allons (εμείς πηγαίνουμε) vous avez(εσείς έχετε) vous êtes(εσείς είστε) vous allez(εσείς πηγαίνετε) ils ont(αυτοί έχουν) ils sont (αυτοί είναι) ils vont( αυτοί πηγαίνουν) elles ont(αυτές έχουν) elles sont(αυτές είναι) elles vont( αυτές πηγαίνουν)
Να θυμάσαι, ότι εκείνο που πρέπει να ξέρεις, εκείνο που έχει ουσία δηλαδή, δεν είναι να "παπαγαλίζεις" μηχανικά τα παραπάνω ρήματα,αλλά να μπορείς να τα χρησιμοποιείς όταν μιλάς ή γράφεις και να τα καταλαβαίνεις όταν τα διαβάζεις ή όταν τα ακούς.Για να γίνει αυτό, πρέπει να εξασκηθείς με ασκήσεις μέσα σε προτάσεις σαν αυτές που θα βρεις στο βιβλίο σου , με αυτές που θα σου δώσει η καθηγήτριά σου στο σχολείο ή με αυτές που θα βρεις σ'αυτό το σάιτ κάτω από την κατηγορία "mes jeux".
Ρήματα α' συζυγίας (κατάληξη απαρεμφάτου -er): Verbes du premier groupe
Τα ρήματα της γαλλικής γλώσσας, χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες (συζυγίες) ανάλογα με την κατάληξη του απαρεμφάτου τους και τον τρόπο που κλίνονται. Σ'αυτό το σημείο του ιστότοπου αυτού, θα μάθεις να κλίνεις τα ρήματα της α' συζυγίας, δηλαδή τα ρήματα που το απαρέμφατό τους τελειώνει σε -er. Το απαρέμφατο του ρήματος, για να μην αναρωτιέσαι, είναι κάτι σαν το όνομά του, ας πούμε. Για παράδειγμα, ξέρεις ήδη στα αγγλικά ότι το απαρέμφατο του ρήματος "είμαι" είναι το "to be". Στα γαλλικά, το αντίστοιχο απαρέμφατο είναι το "être" που είδαμε ακριβώς από πάνω.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με ένα ρήμα α' συζυγίας και αρκετά συνηθισμένο: το "parler"= μιλάω. Για να μην κάνεις το πιο συνηθισμένο λάθος που κάνουν αρκετοί συμμαθητές σου όταν μαθαίνουν να κλίνουν τέτοια ρήματα, πρέπει να έχεις στο νου σου...τα μαθηματικά! Ναι, σωστά διάβασες. Για να κλίνεις ένα τέτοιο ρήμα, πρέπει να κάνεις δύο απλές "αριθμητικές" πράξεις: πρώτα μία αφαίρεση και μετά μία πρόσθεση. Και εξηγούμαι:
Για να κλίνουμε ένα ρήμα α' συζυγίας στον ενεστώτα, αφαιρούμε πρώτα την κατάληξη -er από το απαρέμφατο. Στη συνέχεια, σ'αυτό που μας έμεινε, στο θέμα δηλαδή του ρήματος, προσθέτουμε τις καταλήξεις : -e, -es, -e, -ons, -ez, -ent
Ας δούμε το ρήμα "parler"= μιλάω. Αφαιρούμε την κατάληξη -er και μας μένει το θέμα parl-. Σ'αυτό θα προσθέσουμε τις καταλήξεις.
je parl-e = εγώ μιλάω tu parl-es =εσύ μιλάς il/ elle parl-e =αυτός/αυτή μιλάει nous parl-ons =εμείς μιλάμε vous parl-ez =εσείς μιλάτε ils/elles parl-ent =αυτοί/αυτές μιλάνε
Παρατήρησε ότι το θέμα παραμένει ίδιο σε όλα τα πρόσωπα και το μόνο που αλλάζει είναι η προσωπική αντωνυμία και η κατάληξη. Εννοείται ότι όταν γράφουμε κανονικά ένα ρήμα δε βάζουμε παύλες ανάμεσα στο θέμα και στην κατάληξη, εγώ το έκανα μόνο για να δεις πώς κλίνεται.
Επίσης, να θυμάσαι ότι όλα τα ρήματα με κατάληξη απαρεμφάτου -er είναι όλα α' συζυγίας και κλίνονται με τον ίδιο τρόπο (μοναδική εξαίρεση το aller). Ήδη λοιπόν, έχεις μάθει πώς κλίνονται στον ενεστώτα κάποιες χιλιάδες γαλλικά ρήματα. Μπράβο σου! Ρίξε μια ματιά και στο παρακάτω βίντεο : https://www.youtube.com/watch?v=OC1biD4kSGU
Δοκίμασε τώρα να κλίνεις μερικά ρήματα α' συζυγίας όπως τα marcher=περπατώ, laver=πλένω,penser=σκέφτομαι,chanter=τραγουδάω, passer= περνάω, regarder=κοιτάζω και δείξε τα στην καθηγήτριά σου ή στείλε τα σε μένα στη φόρμα υποβολής που θα βρεις στην ενότητα Contact. Καλή επιτυχία και μην ξεχάσεις τις δύο "αριθμητικές" πράξεις που λέγαμε!
Les verbes pronominaux: Τα αντωνυμιακά ρήματα ή ρήματα παθητικής φωνής
Αφού έμαθες να κλίνεις τα ρήματα α' συζυγίας, ήρθε η ώρα να μάθεις κάτι ακόμα πιο εύκολο, αλλά εξίσου χρήσιμο. Πάμε λοιπόν. Στα ελληνικά όταν θέλουμε να δείξουμε ότι η πράξη ενός ρήματος γυρίζει ξανά στο υποκείμενό του χρησιμοποιούμε τη μέση φωνή. Δηλαδή, αλλάζουμε την κατάληξη του ρήματος. Ας δούμε ένα παράδειγμα:
Ενεργητική φωνή : πλένω το αυτοκίνητο (η ενέργεια του ρήματος "πλένω" πηγαίνει στο αντικείμενό του, δηλαδή στο αυτοκίνητο)
Παθητική φωνή :πλένομαι (η ενέργεια του ρήματος "πλένομαι" επιστρέφει στο υποκείμενό του, δηλαδή σ'εμένα-εγώ πλένω τον εαυτό μου)
Όπως ίσως παρατήρησες, για να μετατρέψουμε στα ελληνικά ένα ρήμα από ενεργητική σε παθητική φωνή, αλλάζουμε την κατάληξή του : πλέν-ω / πλέν-ομαι
Στα γαλλικά όμως, για να μετατρέψουμε ένα ρήμα ενεργητικής φωνής σε ρήμα παθητικής φωνής, δε θα πειράξουμε την κατάληξη, αλλά θαπροσθέσουμε ανάμεσα στην προσωπική αντωνυμία και στο ρήμα, άλλη μία δεύτερη αντωνυμία. Γι αυτό το λόγο τα ρήματα παθητικής φωνής στα γαλλικά λέγονται αντωνυμιακά, επειδή έχουν δύο αντωνυμίες. Εννοείται ότι το ρήμα θα κλίνεται κανονικά, όπως έχουμε μάθει, ανάλογα με τη συζυγία του.
Να θυμάσαι επίσης, ότι όταν το ρήμα αρχίζει από ένα φωνήεν ή από ένα h άφωνο, τότε οι αντωνυμίες me, te, se χάνουν το τελικό τους -e χάριν ευφωνίας (για να ακούγονται καλύτερα, θυμήσου ότι στους Γάλλους δεν αρέσει να προφέρουν δύο φωνήεντα στη σειρά!)
Se laverΠλένομαιS' habillerΝτύνομαι je me lave = εγώ πλένομαι je m'habille = εγώ ντύνομαι tu te laves = εσύ πλένεσαι tu t'habilles = εσύ ντύνεσαι il/elle se lave = αυτός/αυτή πλένεται il/elle s'habille = αυτός/αυτή ντύνεται
nous nous lavons = εμείς πλενόμαστε nous nous habillons = εμείς ντυνόμαστε vous vous lavez = εσείς πλένεστε vous vous habillez = εσείς ντύνεστε ils/elles se lavent = αυτοί/αυτές πλένονται ils/ellles s'habillent = αυτοί/αυτές ντύνονται
Δεξιά βλέπεις το ρήμα se coucher=ξαπλώνω στην άρνηση. Θυμήσου ότι στα αντωνυμιακά ρήματα η άρνηση "αγκαλιάζει" το ρήμα μαζί με τη δεύτερη αντωνυμία του.
Στη διπλανή εικόνα, προσπάθησε να εντοπίσεις τα αντωνυμιακά ρήματα (είναι εύκολο, θυμήσου τη δεύτερη αντωνυμία). Πρέπει να βρεις εφτά!
Tο θηλυκό των ουσιαστικών και των
επιθέτων: Le féminin des noms et des adjectifs
Tα επίθετα στα γαλλικά, όπως και στα ελληνικά, συμφωνούν κατά γένος και αριθμό με το ουσιαστικό που προσδιορίζουν. Θυμήσου όμως, ότι στα γαλλικά έχουμε μόνο δύο γένη: αρσενικό και θηλυκό. Πάμε να δούμε τώρα πώς σχηματίζουμε το θηλυκό των ουσιαστικών (όσων μπορούν να έχουν δύο γένη) και των επιθέτων.
Γενικός κανόνας : Για να σχηματίσουμε το θηλυκό των επιθέτων προσθέτουμε στο τέλος του αρσενικού την κατάληξη –e.
gris → grise
content → contente
Όταν όμως, το αρσενικό του επιθέτου ή του ουσιαστικού τελειώνει ήδη σε –e, τότε το θηλυκό δεν αλλάζει:
sympathique → sympathique
possible → possible
rouge → rouge
Eξαιρέσεις: comte, hôte, maître, prince, tigre, traître που σχηματίζουν το θηλυκό σε -esse (comtesse, princesse κλπ).
Άλλες περιπτώσεις:
1.Τα επίθετα και κάποια ουσιαστικά με τις παρακάτω καταλήξεις διπλασιάζουν το τελικό σύμφωνο και μετά παίρνουν την κατάληξη –e:
Εξαιρούνται τα : complet, incomplet, désuet, discret, indiscret, concret, secret, inquiet που σχηματίζουν το θηλυκό σε -ète π.χ. complète, discrète κλπ)
Mερικά επίθετα σε -ot, -s, σχηματίζουν το θηλυκό όπως τα παραπάνω: gros-grosse, épais- épaisse, sot -sotte, bas -basse
2. Αυτά που τελειώνουν σε –er ακολουθούν το γενικό κανόνα ( + -e) όμως παίρνουν και έναν τόνο στο προτελευταίο –e- (ο τόνος αυτός λέγεται accent grave, αλλά δεν είναι απαραίτητο να θυμάσαι το όνομά του, αρκεί μόνο να τον γράφεις σωστά).
fier → fière premier → première
3. Αυτά που στο αρσενικό τελειώνουν σε –x, σχηματίζουν το θηλυκό σε –se
4. Αυτά που τελειώνουν σε –f σχηματίζουν το θηλυκό τους σε –ve
actif → active neuf → neuve
5. Tα επίθετα και τα ουσιαστικά που τελειώνουν σε –eau ή σε –ou σχηματίζουν το θηλυκό τους αντίστοιχα σε –elle ή σε -olle:
nouveau → nouvelle beau → belle fou → folle mou → molle
6. Όσα ουσιαστικά ή επίθετα τελειώνουν σε –eur σχηματίζουν το θηλυκό σε –euse:
danseur – danseuse trompeur – trompeuse
Εξαιρέσεις: antérieur, extérieur, intérieur, supérieur, inférieur, majeur, mineur, ultérieur meilleur που σχηματίζουν το θηλυκό σε –eure, π.χ. antérieure, meilleure
7. Όσα τελειώνουν σε –teur σχηματίζουν το θηλυκό σε –trice:
directeur – directrice évocateur - évocatrice
Ορίστε και κάποια αρκετά συνηθισμένα επίθετα που σχηματίζουν το θηλυκό τους με ιδιαίτερο τρόπο:
Ασκησούλα : Petit exercice! Προσπάθησε τώρα να κάνεις στο τετράδιό σου την επόμενη άσκηση και δείξε την στην καθηγήτριά σου των γαλλικών για να σου τη διορθώσει :
Με κάθε ζεύγος επιθέτων, κάνε μία πρόταση σαν αυτήν:
Il est petit, elle est grande = Αυτός είναι κοντός, αυτή είναι ψηλή
court/long (κοντός/μακρύς) Il est……………………, elle est…………………………………
triste/content (λυπημένος/χαρούμενος) Il est……………………, elle est…………………………………
gentil/ méchant (καλός/κακός) Il est……………………, elle est…………………………………
blond/roux (ξανθός/κοκκινομάλλης) Il est……………………, elle est…………………………………
vert/jaune (πράσινος/κίτρινος) Il est……………………, elle est…………………………………
jeune/vieux (νέος/γέρος) Il est……………………, elle est…………………………………
laid/beau (άσχημος/όμορφος) Il est……………………, elle est…………………………………
allemand/italien (Γερμανός/Ιταλός) Il est……………………, elle est…………………………………
mince/gros (λεπτός/χοντρός) Il est……………………, elle est…………………………………
Τακτητικάεπίθετα : Les adjectifs possessifs
Τα κτητικά επίθετα στα γαλλικά είναι οι λέξεις που μπαίνουν πριν από κάποιο ουσιαστικό για να δείξουν σε ποιον ανήκει το αντικείμενο που αυτό το ουσιαστικό προσδιορίζει.
Για παράδειγμα στην πρόταση «Το βιβλίο μου= Mon livre» η λέξη mon (μου) είναι το κτητικό επίθετο.
Σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στα ελληνικά, τα κτητικά επίθετα στα γαλλικά μπαίνουν πριν από το ουσιαστικό και χωρίς άρθρο.
Επειδή αυτές οι 15 λεξούλες μπορεί να σε μπερδέψουν, προσπάθησε να τις μάθεις έχοντας στο νου σου τον διπλανό πίνακα από τον οποίο καλά είναι να θυμάσαι και τις λέξεις και τις εικόνες του:
Όπως βλέπεις, στην πάνω αριστερή στήλη υπάρχουν τα κτητικά επίθετα που χρησιμοποιούμε όταν έχουμε έναν ιδιοκτήτη (ο Cédric είναι μόνος του) και ένα αντικείμενο (ένα σπιτάκι). Για παράδειγμα στην παραπάνω πρόταση (το βιβλίο μου=mon livre), ο ιδιοκτήτης είναι ένας (εγώ) και έχει ένα αντικείμενο (το βιβλίο) .
Όταν όλο αυτό αναφέρεται στο δεύτερο πρόσωπο (εσύ), τότε λέμε :
ton livre=το βιβλίο σου
και στο τρίτο πρόσωπο (αυτός, αυτή), τότε λέμε :
son livre=το βιβλίο του/της
Όπως ίσως παρατήρησες, στα γαλλικά όταν έχουμε έναν ιδιοκτήτη και ένα αντικείμενο, εκείνο που έχει σημασία δεν είναι το γένος του ιδιοκτήτη (αν είναι άντρας ή γυναίκα), αλλά το γένος του αντικειμένου.
Αν, ας πούμε, αναφερόμαστε στη γόμα (που και στα γαλλικά είναι θηλυκή), τότε θα πούμε αντίστοιχα:
ma gomme=η γόμα μου,
ta gomme=η γόμα σου,
sa gomme=η γόμα του/της.
Ελπίζω να μη σε μπέρδεψα, απλώς ίσως χρειαστεί να μελετήσεις λίγο πιο προσεκτικά τον πίνακα (μαζί με τις εικόνες του) και να κάνεις και αρκετές ασκήσεις με την καθηγήτριά σου για να εμπεδώσεις τα κτητικά επίθετα και τη χρήση τους.
Συνεχίζουμε λοιπόν. Ξεχνάμε τώρα τα γένη (αρσενικά και θηλυκά) και πάμε στην περίπτωση που έχουμε έναν ιδιοκτήτη με πολλά αντικείμενα (πάνω δεξιά τετραγωνάκι).Τότε λέμε:
mes maisons=τα σπίτια μου
tes maisons=τα σπίτια σου
ses maisons=τα σπίτια του/της
Όταν πάλι, έχουμε πολλούς ιδιοκτήτες και ένα αντικείμενο, τότε πάμε στην κάτω αριστερή στήλη του πίνακα και λέμε αντίστοιχα:
notre maison=το σπίτι μας
votre maison=το σπίτι σας
leur maison=το σπίτι τους
Τα κτητικά επίθετα από το κάτω δεξιά τετραγωνάκι του πίνακα τα χρησιμοποιούμε όταν όλα είναι πολλά (πολλοί ιδιοκτήτες και πολλά αντικείμενα):
nos maisons=τα σπίτια μας
vos maisons= τα σπίτια σας
leurs maisons= τα σπίτια τους
Είναι και κάτι άλλο που πρέπει να θυμάσαι: όταν έχουμε έναν ιδιοκτήτη και ένα θηλυκό αντικείμενο που αρχίζει από φωνήεν, τότε χρησιμοποιούμε τα mon, ton, son στη θέση των ma, ta, sa (θυμήσου ότι στους Γάλλους δεν αρέσει να προφέρουν δύο φωνήεντα μαζί). Αντί λοιπόν για ma_ amie (=η φίλη μου), λέμε monamie απλά και μόνο επειδή έτσι ακούγεται καλύτερα.
L’impératif: Η Προστακτική
Η προστακτική στα γαλλικά είναι μία έγκλιση, όπως και στα ελληνικά και σχηματίζεται με τα εξής πρόσωπα του ενεστώτα:
β’ ενικό (εσύ)
α’ πληθυντικό (εμείς)
β’ πληθυντικό (εσείς)
Αυτό σημαίνει, ότι αν ξέρεις τον ενεστώτα ενός ρήματος, έχεις πολύ μεγάλες πιθανότητες , να ξέρεις ήδη και την προστακτική του (υπάρχουν κάποια ρήματα που δεν ακολουθούν αυτόν τον κανόνα, αλλά δεν είναι πολλά).
Πριν να δούμε το σχηματισμό της, θα ήθελα να θυμάσαι δύο πράγματα:
1) Στην προστακτική δεν έχουμε προσωπικές αντωνυμίες (tu, nous, vous)
2)Από τα ρήματα α’ συζυγίας αφαιρούμε από το β’ενικό πρόσωπο το τελικό –s (εκτός αν ακολουθούν οι αντωνυμίες y ή en)
Ας δούμε ένα παράδειγμα με ένα ρήμα α’ συζυγίας από αυτά που γνωρίζεις:
Οριστική (Ενεστώτας ) Προστακτική
Parler (=μιλάω)
Je parle
Tu parles ͢ Parle! =Μίλα!
Il parle
Nous parlons ͢ Parlons!= Aς μιλήσουμε!
Vous parlez ͢ Parlez != Μιλήστε!
Ils parlent
H προστακτική ορισμένων αρκετά συνηθισμένων ρημάτων :
Aller (πηγαίνω) : Va, Allons, Allez
Venir (έρχομαι) : Viens, Venons, Venez
Avoir (έχω) : Aie, Ayons, Ayez
Etre (είμαι) : Sois, Soyons, Soyez
Finir (τελειώνω) : Finis, Finissons, Finissez
Partir (φεύγω) : Pars, Partons, Partez
Sortir (βγαίνω) : Sors, Sortons, Sortez
H Προστακτικήστηνάρνηση
Για να σχηματίσουμε την άρνηση στην προστακτική, απλώς ακολουθούμε το γενικό κανόνα της άρνησης: οι λέξεις ne και pas αγκαλιάζουν το ρήμα:
Νe parle pas!= Μη μιλάς!
Ne parlons pas!= Ας μη μιλάμε!
Ne parlez pas!= Μη μιλάτε!
Η προστακτική της γάτας (συνταγή για πίτσα):
Πίτσα: Οδηγίες χρήσεως (παρασκευής)
1. Διαβάστε τη συνταγή 2. Πάρτε τα υλικά
3. Προθερμάνετε το φούρνο 4. Καταστρέψτε τα πάντα (γάτα είστε, εύκολο είναι)
5.Παραγγείλετε μία πίτσα 6. Έτοιμοι!
Στην παρακάτω εικόνα, θα βρεις την προστακτική των βοηθητικών ρημάτων, καθώς και των πιο συνηθισμένων της Β' και Γ' συζυγίας.
Le futur proche: Ο κοντινός μέλλοντας
Ο κοντινός μέλλοντας (Futur Proche) είναι ένας σύνθετος χρόνος ένας χρόνος δηλαδή, που σχηματίζεται με δύο ρήματα: 1.Με το ρήμα aller το οποίο κλίνουμε στον ενεστώτα και 2.Με το απαρέμφατο του ρήματος που θέλουμε να βάλουμε στο μέλλοντα. Για παράδειγμα, ας κλίνουμε το ρήμα parler στον futur proche:
je vais parler = θα μιλήσω tu vas parler = θα μιλήσεις il/elle va parler = αυτός/αυτή θα μιλήσει nous allons parler = θα μιλήσουμε vous allez parler = θα μιλήσετε ils/elles vont parler = αυτοί/αυτές θα μιλήσουν
Τον futur proche τον χρησιμοποιούμε για πράξεις που πρόκειται να γίνουν στο κοντινό ή και στο μακρινό μέλλον, αρκεί να είμαστε σίγουροι ότι θα συμβούν.
Προσπάθησε τώρα να κάνεις αυτήν την άσκηση και δείξε την στην καθηγήτριά σου των γαλλικών για να σου τη διορθώσει. Τα ρήματα που πρέπει να μπουν στον futur proche είναι αυτά που βρίσκονται στις παρενθέσεις και είναι ήδη στο απαρέμφατο. Το μόνο δηλαδή, που έχεις να κάνεις, είναι να προσθέσεις το ρήμα aller στο σωστό πρόσωπο και μετά να γράψεις δίπλα του το απαρέμφατο, όπως στο πρώτο λυμένο παράδειγμα. Έλα, εύκολο είναι, θα τα καταφέρεις!
O Futur Proche στην άρνηση: Να θυμάσαι πάντα ότι όταν έχουμε σύνθετο χρόνο στα γαλλικά (δηλαδή χρόνο που σχηματίζεται με δύο ρήματα), για να τον βάλουμε σε άρνηση "αγκαλιάζουμε" το ρήμα που κλίνεται (και όχι το απαρέμφατο) με τις δύο λεξούλες της άρνησης, δηλαδή με το ne και το pas.